zondag 14 augustus 2011

Cataif: een Roemeens dessert

Vorig jaar las ik "De Trein naar Triëst", van Domnica Radulescu, een meeslepend boek over een jonge vrouw die het communistische regime ontvlucht. Op een bepaald moment zit ze met haar beste vriendin in een patisserie en eten ze cataif.

Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Wat was die cataif eigenlijk? Het horen van het woord cataif bracht bij mijn man meteen enthousiaste herinneringen boven aan dit Roemeense gebakje uit zijn kindertijd.
Ik ging dus verder op onderzoek uit en ontdekte op Roemeense kookblogs verschillende recepten, maar het principe is elke keer hetzelfde. De onderste laag wordt gemaakt met zo fijn mogelijke pasta, gebakken in de oven en gedrenkt in een suikersiroop, met daar bovenop al dan niet een laag vanillepudding en dan altijd een bovenste laag met slagroom. Dit gebakje is van Turkse/Arabische oorsprong maar daar wordt het met noten gemaakt. Dit is de Roemeense variant.

Ik besloot het recept eens uit te proberen, kwestie van experiment! Ik had geen idee wat het resultaat zou zijn en kon me evenmin inbeelden dat de combinatie van pasta met siroop en slagroom zo goed zou zijn!
Het is een lekker en speciaal dessert, helemaal anders dan wat wij in onze Westerse keuken gewoon zijn. Dit is ondertussen de 5e keer dat ik het maak... Echt de moeite om eens uit te proberen als je van héél zoet houdt!

De hoeveelheden hieronder zijn goed voor ongeveer 16 porties. Ik heb ook al enkele keren de hoeveelheid gehalveerd omdat het anders wat teveel was, want door de intense zoetheid is het geen gebak waar je grote porties van kan eten.

Ingrediënten:

400 gr zo fijn mogelijke pasta (ik gebruikte tagliolini)
500 ml water
300 gr suiker (waaronder 3 zakjes vanillesuiker)
50 gr boter
enkele eetlepels citroensap

1 zakje vanillepuddingpoeder
750ml melk
5 eetlepels suiker

300 ml slagroom + suiker naar smaak of 3 zakjes klop-klop (poeder)-slagroom gecombineerd 240 ml melk

Werkwijze:

Maak de siroop: meng het water, citroensap en suiker goed en breng aan de kook. Laat enkele minuten doorkoken tot je een siroop krijgt. Laat afkoelen.

Verwarm de oven voor op 150gr.

Leg de pasta in een ovenschaal tot je ongeveer een laag hebt van 1 cm.
Verdeel de boter in smalle schijfjes er bovenop.
Zet de schotel ongeveer 15 minuten in de voorverwarmde oven, tot de pasta goudkleurig is geworden.

Giet de siroop erover tot de pasta bedekt is met siroop. Het lijkt veel siroop, maar de pasta zal de siroop bijna volledig absorberen.

Laat de pasta afkoelen.

Maak vanillepudding met de melk, vanillepuddingpoeder en suiker. Je kan natuurlijk ook zelf pudding maken maar het moet snel gaan bij mij!

Giet de warme pudding over de pasta en strijk het glad.
Laat goed afkoelen en zet in de ijskast.

Wanneer het goed is afgekoeld, klop je de slagroom op.
(Hoewel het natuurlijk wel lekkerder is, gebruikte ik geen echte room, maar de poederversie "klop-klop", omdat die langer vorm houdt. Het gebak kan zo langer bewaard worden  als het niet meteen wordt opgegeten. Opgeklopte room verliest na een tijdje zijn volume en wordt wateriger (of dat gebeurt in elk geval bij mij) en aangezien bij onsde cataif niet op 1 dag op is wou ik dat vermijden.)

Zet de schaal afgedekt in de ijskast en laat goed afkoelen.

Snijd in niet te grote stukjes en serveer. Smakelijk!

8 opmerkingen:

  1. Wat een bijzonder recept. Ik houd wel van zoet en ook van aparte dingen, dus zal het ook eens maken.
    groeten, Caroline

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Caroline, ik ben benieuwd wat je ervan vindt, als je het gemaakt hebt!
    Groetjes
    Marian

    BeantwoordenVerwijderen
  3. marian het was heel lekker, we hebben net het laatstste stukje van je gebak opgegeten ( allee het was een ruime portie, want de siroop was helemaal ingetrokken), de room was nog perfect.
    het was hverrukkelijk met een koffie achteraf. felix heeft het bord uitgelikt, en hoopt dat er nog veel meer in de ijskast is.
    jaklin

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben blij dat jullie (inclusief Felix :-)) het lekker vonden! :-)!!!

    Groetjes
    Marian

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Buna Marian,wow mi-ai adus aminte de copilarie cataiful era prajitura mea preferata...te pup,Catalina

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Multumesc, Catalina, de vizita :-)! Ma bucur ca blogul meu iti aduce amintiri frumoase!
    Te pup
    Marian

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo Marian,
    Ik zit dit recept nog eens door te lezen en het lijkt toch wel heel erg op het Turkse kunefe( zie: http://carolinebrouwer.blogspot.com/search/label/Turks) Inderdaad maken de Turken 2 versies, deze en met walnoten, dan heet het Kadayif. In plaats van pasta gebruiken zij kataifideeg, lijkt op dunne vermicelli.
    Die naam komt ook weer over een met de naam van dit gebak. Grappig, ik denk dat het een variant is op hetzelfde recept. Waarschijnlijk hebben ze in die omgeving, ieder hun eigen variant.
    groetjes, Caroline

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Caroline,
    Ik ben naar jouw recept voor kunefe gaan kijken en inderdaad, het lijkt sterk op elkaar. Het is waarschijnlijk zoals je zegt een variant op hetzelfde, maar dan met ingrediënten die voorhanden zijn. Tijdens het communisme in Roemenië was het aantal ingrediënten beperkt en dit was dus een redelijk makkelijk dessert om te bereiden...of dat is mij toch verteld :-).
    Leuk dat je die overeenkomst gevonden hebt!
    Groetjes
    Marian

    BeantwoordenVerwijderen